Description:

Beschrijving Er groeit een vrouw in mijn huis. Een-twee-drie is ze vijf geworden. Op een ochtend kwam ze de keuken binnen. Ze zei dag en het was anders. Ze gaf een zoen en hij verschilde. Haar haar hing los, ze had een rokje aan en daaronder lange kousen. Daarin waren haar benen gestegen en ze stapte, ik zocht in verwarring het woord, pront. Parmantig. Koket. Er was iets opgeschoven in haar. Samen met de lengte van haar benen. Ik stond ernaar te kijken: zo dus groeit er een vrouw in mijn huis. Later zal ik misschien zeggen: ik heb jou zien worden. Ik heb jou uit de grond van een vrouw zien komen. Op een dag kwam je de keuken binnen, toen zag ik het beginnen. Dichter en essayist Bernard Dewulf (1960) kijkt naar zijn dagelijkse omgeving: het huis, de kinderen, de vrouw, de tuin, het licht – een kleine wereld waarin soms grootse dingen gebeuren, ook al gebeurt er schijnbaar niets. Zo kijkend en schrijvend ontstaat stukje bij beetje Kleine dagen: een kroniek in miniaturen van de gloed van het gewone. Recensie(s) NBD|Biblion recensie Bundel met poetische en subtiele teksten die eerder in het Vlaamse dagblad De Morgen verschenen. In de alledaagse, kleine en rustige wereld die de dichter en essayist Dewulf (1960) hier beschrijft, gebeurt ogenschijnlijk niets wereldschokkends. Kinderen groeien op en gaan op kamp, wachten op het grote feest en spelen voetbal. Een vrouw gaat op reis en wordt gemist ondanks de overdaad aan vaderliefde. Er moet onderhandeld over speelgoed, verliefdheid en alleen naar school fietsen. De gewone dingen uit het leven worden verteld vanuit de blik van een dichter, vol verwondering. En door die blik worden de alledaagse dingen meer dan gewoon. Ze worden groots en universeel, zoals dat zelden in proza het geval is. 'Kleine dagen' is een wonderlijke combinatie van rake observatie, uitgepuurd proza en poetische woordkeus. Paperback; normale druk. (NBD|Biblion recensie, T. Mortier)